เหตุผลสำหรับการสังหารนาร์ซีมีมากมายก่ายกอง เพื่อล้างแค้น เพื่อเมืองตะวันตก เพื่อโลกพิภพมายา ฯลฯ และกว่าเย่ทุ่ยจะเข้าถึงตัวอดีตอาลักษณ์ผู้ทรยศได้ ต้องเผชิญกับความยากลำบากต่างๆ ทว่าท้ายที่สุดแล้ว เมื่อขั้นตอนที่เหลือก็แค่เพียงเสือกกระบี่ไปข้างหน้าเท่านั้น เด็กหนุ่มกลับวางมือ แล้วโอบกอดศัตรูของตน พร้อมคำพูดแสนสั้นเพียง ‘ข้าจะอภัยให้เจ้า’... ก็ความรู้สึกน่ะ มันอยู่เหนือเหตุผลใดๆ ไม่ใช่หรือไงแต่เย่ทุ่ยยอมให้อภัยไม่ได้หมายความว่าคนอื่นจะยอมด้วย อย่างน้อยไอยาส ผู้ช่วยคนสำคัญที่สุดของปฏิบัติการกู้บัลลังก์นี้ก็ไม่น่าจะยอมความง่ายดายน่ะนะ คิดในแง่ร้ายหน่อย มันเหมือนกับหลอกใช้เขายังไงชอบกลกับฟากเมืองตะวันออกสถานการณ์ยังคงยากตัดสิน เพราะต่อให้เมืองตะวันตกเปลี่ยนตัวผู้นำเป็นคนที่พอจะมีไมตรีต่อกัน แต่หากทางนั้นรู้ว่าพวกเขาตั้งใจจะ ‘ปิดผนึกจันทร์คล้อย’ แล้วล่ะก็ สงครามต้องบังเกิดขึ้นอีกครั้งแน่
Shui Quan
